Krytyka instytucjonalna wobec transformacji

Publikacja jest pierwszą próbą kompleksowego przebadania pola sztuk wizualnych w Polsce poprzez analizę relacji pomiędzy polskimi instytucjami sztuki a sztuką, która komentuje ich formułę, a więc krytyką instytucjonalną, w okresie 1985-2014. Historycznym punktem wyjścia badań nie jest symboliczny rok 1989, lecz cały proces transformacji. Dla badanego przez nas zjawiska cezurą chronologiczną ważniejszą od roku 1989 jest rok 1985 – moment powstania Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. W dotychczasowej literaturze pokutuje przekonanie, że w latach 80. i 90. krytyka instytucjonalna w Polsce nie istniała. Ambicją książki jest również rewizja tego poglądu. Krytyka instytucjonalna jest funkcją relacji pomiędzy artystami a instytucjami, a nie jedynie prądem w sztuce, który można zamknąć w określonych ramach geograficznych czy historycznych. Projekt badawczy skupiał się przede wszystkim na państwowych instytucjach zajmujących się sztuką współczesną, a także na niewielkiej grupie galerii prywatnych oraz organizacji pozarządowych. 

autorzy i autorki: Paweł Brożyński, Michał Pospiszyl, Piotr Płucienniczak, Jakub Dąbrowski, Łukasz Białkowski, Samuel Nowak i Michał Gulik, Patrycja Sikora, Magdalena Mazik, Mikołaj Iwański, Magdalena Radomska, Przemek Krzakiewicz

redakcja naukowa: Paweł Brożyński

Publikacja dostępna na platformie ISSUU

Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Obserwatorium Kultury