Art Training (publikacja)

Impulsem do powstania projektu była refleksja wynikająca z obserwacji licznych inicjatyw artystycznych, badawczych i aktywistycznych, negocjujących prawo obywateli do miasta. Niestety intensywna produkcja wiedzy, suma postawionych diagnoz i zaproponowanych rozwiązań nie przekładają się na skuteczność we wdrażaniu wypracowanych postulatów. Źródeł hermetyczności i niszowości projektów społecznych możemy upatrywać w dystansie, który obywatele młodych demokracji zachowują do czynnego udział w życiu publicznym. Przestrzeń miejska w państwach posttransformacyjnych z trudem przejmuje rolę domeny dyskursu, gdyż jej miejsce w poprzednim systemie przypisane było przestrzeniom prywatnym. Tym samym podtrzymywany jest skostniały podział rzeczywistości na to, co prywatne i publiczne, a systematycznej marginalizacji ulega sfera wspólna. Dlatego w tej chwili najważniejszym ogniwem w procesie odzyskiwania miasta staje się reanimacja aktywności jego mieszkańców.

Pytanie o dostępność przestrzeni publicznej zyskuje szczególny wymiar w kontekście wspólnych problemów posttransfomacyjnych, z jakimi borykają się miasta Europy Środkowo-Wschodniej. Nieprzypadkowe jest zatem polsko-urkraińskie partnerstwo w projekcie. Wspólna analiza warunków na jakich funkcjonuje przestrzeń publiczna, ma służyć uczeniu się od siebie nawzajem i budowaniu sąsiedzkich relacji. Ma przypominać także o naszej wspólnej środkowoeuropejskiej lokalności.

„Art Training” jest projektem, którego tematem i miejscem realizacji stała się przestrzeń publiczna miasta, rozumiana jako naturalny obszar działania obywateli i dobro wspólne. Wykorzystując zastane warunki wybranego miejsca, zaproszeni przez nas artyści opracowali gry, które zawierają krytyczne spojrzenie na wybrany aspekt funkcjonowania metropolii (Wrocławia, Kijowa i Krakowa). Przedmiotem ich analiz jest kwestia realnego wpływu sztuki na rzeczywistość oraz możliwość animowania zmian społecznych poprzez zachęcenie mieszkańców do aktywnego działania w obszarze miasta oraz szerzej — przestrzeni publicznej. Dystrybuowane w formie plakatów i pocztówek scenariusze gier niosą w sobie potencjał performatywny i partycypacyjny. Za ich pomocą chcieliśmy uruchomić geny współdziałania i samoorganizacji, odpowiedzialne za poziom zaangażowania i partycypacji w sferze publicznej.

Beata Seweryn (wstęp)

Spis treści:

teksty

Beata Seweryn — Wstęp
Krzysztof Nawratek — Wygrana jest indywidualna, porażka jest wspólna
Miasto to właściwa lokalizacja demokracji — z prof. Piotrem Piotrowskim rozmawia Paweł Brożyński
Paweł Brożyński — Instrukcja i przypadek

projekty