Wolfram Pichler - Pole obrazowe w sztuce nowoczesnej (DYSCYPLINY/SZTUKI)
Fundacja SPLOT zaprasza na - organizowany w ramach projektu DYSCYPLINY/SZTUKI - wykład dr Wolframa Pichlera (Universität Wien) - "Pole obrazowe w sztuce nowoczesnej". Odczyt oraz spotkanie z wykładowcą odbędą się w poniedziałek 11 maja, w sali Klubu Bunkra Sztuki o godzinie 18.00. Wprowadzeniem w tematykę wykładu, będzie przygotowane przez Anetę Rostkowską spotkanie dyskusyjne, które odbędzie się w poniedziałek 4 maja, w księgarni Massolit o godzinie 16.00.
Spotkanie dyskusyjne
Termin: 4 maja g.16.00
Miejsce: Massolit
Spotkanie poświęcone będzie tekstowi Meyera Schapiro On Some Problems in the Semiotics of Visual Art: Field and Vehicle in Image-Signs
Szczegóły na blogu Anety Rostkowskiej Parergon
Wykład
Termin: 11 maja g.18.00
Miejsce: Klub Bunkra Sztuki
Wolfram Pichler - Pole obrazowe w sztuce nowoczesnej
Czym jest pole obrazowe? Jak było definiowane i jak jego koncepcje rozwijały się w sztuce nowoczesnej? Podstawowymi czynnikami konstytuującymi pole obrazowe są wyznaczona płaszczyzna, granice, pozycje i kierunki poszczególnych pojawiających się elementów. Niezwykle istotnym wyznacznikiem jego charakteru jest również skala, która zadecydowała między innymi o performatywnym charakterze wielkoformatowego malarstwa abstrakcyjnego lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku. Układ elementów tworzących pole obrazowe może zmierzać do harmonii i organicznej symetrii, jak gałęzie legendarnego drzewa Pieta Mondriana, lub mieć charakter amorficzny jak malarstwo Władysława Strzemińskiego, dla którego drzewo, jako harmonijny twór natury, było właśnie tym, czym sztuka nie jest. Pole obrazowe może stać się również - jak w koncepcji meksykańskiego artysty Gabriela Orozco – platformą akcji, polem gry, poetycko porównanym do szachownicy z figurą skoczka, którego ruch jest dla Orozco metaforą trójwymiarowości. Wolfram Pichler - odwołując się między innymi do koncepcji Meyera Schapiro i Yve-Alain Bois - zaprezentuje historię sztuki nowoczesnej, napisaną przez pryzmat rozwoju pól obrazowych oraz systemów jakie mogą tworzyć.
dr Wolfram Pichler (1968) - pracownik Universität Wien, historyk sztuki, filozof, stypendysta Max-Planck-Institut oraz Harvard University, były działacz Greenpeace. Studiował również archeologię i matematykę. W swoim podejściu do sztuki łączy humanistykę z naukami ścisłymi (prowadząc między innymi zajęcia o historii sztuki Wstęgi Möbiusa). Swoją pracę doktorską poświęcił problemowi zaniku iluzjonizmu w kolorystycznej warstwie obrazów Caravaggia i Goi. Od kilku lat zajmuje się głównie teorią obrazu, obecnie pisze posłowie do najnowszej książki redagowanej przez Jamesa Elkinsa What is an Image?. Mieszka i pracuje w Wiedniu.
Wybrane publikacje:
* Wolfram Pichler, Schmutz und Schminke. Über Goya, in: „Neue Rundschau“, 110/4 (1999), S. 112-130
* Wolfram Pichler, Die Evidenz und ihr Doppel. Über Spielräume des Sehens bei Caravaggio, in: Vera Beyer, Jutta Voerhoeve und Anselm Haverkamp (Hrsg.), Das Bild ist der König. Nach Louis Marin, München: Fink 2006, S. 125-156.
* Wolfram Pichler, Edith Futscher, Stefan Neuner und Ralph Ubl (Hrsg.), Was aus dem Bild fällt. Figuren des Details in Kunst und Literatur (Friedrich Teja Bach zum 60. Geburtstag). München: Fink, 2007
* Wolfram Pichler, Friedrich Teja Bach (red.), Öffnungen: zur Theorie und Geschichte der Zeichnung. München: Fink, 2009
* Wolfram Pichler, Ralph Ubl (red.), Falten, Knoten, Netze, Stülpungen. Topologische Phantasien in Kunst und Theorie. Wien: Turia und Kant, 2009
* Bildoberflächen, topologisch gewendet. Zur Kunstgeschichte des Möbiusbandes seit ca. 1935“, in: Thomas Eder und Juliane Vogel (Hrsg.): Lob der Oberfläche. Zum Werk Elfriede Jelineks (w druku).
Współorganizatorami projektu są Bunkier Sztuki oraz Massolit
Fot.Gabriel Orozco, Horses Running Endlessly, 1995
